Obecnie znieczulenie to w klinice dentystycznej podstawa przy większości stosowanych zabiegów. Oprócz tych zabiegów, które są praktycznie bezbolesne, w pozostałych przypadkach stosuje się znieczulenie, żeby zagwarantować pacjentom tak samo komfort fizyczny i psychiczny. Od dawna wizyty u stomatologa, na przekór lękom pacjentów nie bolą oraz skupiają się na efektywnym leczeniu zębów. Przeważnie używane znieczulenie u stomatologa, to miejscowe znieczulenie aplikowane w pobliżu zębów. Mniej korzysta się ze znieczulenia ogólnego. Pośród sposobów miejscowego znieczulenia wymieniane są 3 główne: znieczulenie powierzchniowe, nasiękowe oraz przewodowe.
Znieczulenie powierzchniowe ma konsystencję sprayu, żelu albo kremu zawierającego środki znieczulające. Nie ma potrzeby nakłuwania. Rozprowadza się je na powierzchni i choć aktywuje się najszybciej, to nie na długo. Najczęściej stosuje się je przed zaaplikowaniem innego rodzaju znieczulenia. Niezbyt głębokiego wkłucia igłą wymaga za to znieczulenie nasiękowe. Tym sposobem aplikuje się środek w dziąsła w pobliżu zęba, jaki dentysta będzie naprawiał i znieczula się końcówki nerwów. Do trudniejszych zabiegów dentystycznych trzeba wykorzystać przewodowe znieczulenie. Ten rodzaj znieczulenia aplikuje się prosto w nerw zębodołowy. W ten sposób większa część jamy ustnej ulega znieczuleniu – np. dolna warga, broda czy broda. Z uwagi na to pacjenci tracą czucie w części twarzy, a efekt ten może zachować się nawet przez parę godzin od zabiegu.